Aktualności

 

Z wielkim żalem zawiadamiamy, że 21 marca 2019 r. zmarł

 

prof. dr hab. n. med.

Janusz Greger

 

Członek zwyczajny Łódzkiego Towarzystwa Naukowego

Były prorektor Akademii Medycznej w Łodzi,

prodziekan Wydziału Lekarskiego oraz kierownik Zakładu Biochemii Lekarskiej

 

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 28 marca 2019 roku

o godzinie 11:00

na cmentarzu rzymskokatolickim św. Wincenta,

przy ul. Smutnej 1 w Łodzi

 

 

Rodzinie  oraz  Bliskim  Pana  Profesora

składamy  wyrazy  głębokiego  współczucia

Prezes i Zarząd Łódzkiego Towarzystwa Naukowego

 

GREGER Janusz Stefan (8 I 1932 Baranowicze - 21 III 2019 Łódź) syn Stefana i Stefanii z d. Białkowskiej; lekarz, biochemik. Ścieżka naukowa: na Wydz. Lekarskim AM w Łodzi: 1966 dr, prom. prof. dr hab. W. Leyko; 1980 dr hab. n. med. w zakresie biochemii; 1990 prof. n. med. w dziedzinie biochemii. Ścieżka zawodowa: 1980–1990 doc. Zakładu Chemii Bioorganicznej AM w Łodzi; 1981–1986 prodziekan Wydz. Lekarskiego AM w Łodzi, 1986– 1990 dziekan tamże; 1990 prof. nadzw. AM w Łodzi; 1990–1993 prorektor AM w Łodzi; 1990– 2002 kier. Zakładu Biochemii Lekarskiej AM w Łodzi; 1991–1993 prodziekan Wydz. Nauk o Zdrowiu AM w Łodzi; 1992 prof. zw. AM w Łodzi; 1996–2002 dziekan Wydz. Nauk o Zdrowiu AM w Łodzi. Kierunki badawcze: analiza wysokocząsteczkowego DNA; metabolizm deoksynukleozydów i nukleotydów w mitochondriach; metabolizm związków fosforanowych w erytrocytach; acyklonukleozydy o potencjalnych właściwościach cytostatycznych; wybrane enzymy w chorobie nowotworowej; właściwości antygenowe białek wirusa zapalenia wątroby typu C; oddziaływanie tkankowego aktywatora plazminogenu z płytkami krwi. Najważniejsze dokonania naukowe: w pracy ogłoszonej w „Biochemistry” (1992, 32) wykazał, że zdolność rozdziału wysokocząsteczkowych fragmentów DNA zależy od częstotliwości pulsacji natężenia pola elektrycznego. W serii badań opublikowanych w „Enzyme” (1979, 24; tamże 1982, 27; tamże 1984, 31 tamże 1984, 31) opisał pięć nowych enzymów występujących w mitochondriach, oczyścił i scharakteryzował kinazę deoksyadenozyny (pierwszy opis w literaturze przedmiotu). W publ. w „Zeitschrift für Naturforschung” (1989, 44c) i w „Acta Biochimica Polonica” (2003, 4) wykazał, że acykonukleozydy pochodne tyminy, 5,6 tetrametylenouracylu i tetrahydroizochinoliny hamują wzrost guzów doświadczalnych (hepatoma, amelonotic, melanoma) oraz niektórych nowotworów człowieka (neurofibrosarcoma, cancer ovarii) i wyjaśnił mechanizm działania tych związków. Recenzje dorobku naukowego: 2 rec. w przew. prof., 6 rec. hab., 10 rec. dokt. Współpraca z ośrodkami naukowymi: 1970 Czechoslovak Academy of Science Praga (Czechosłowacja); 2001 Department of Carcinogenesis University Texas, MD Anderson Cancer Center (USA). Członkostwo w organizacjach: od 1957 czł. Polskiego Tow. Biochemicznego; od 1964 czł. Federation European Biochemical Societes; od 1993 czł. ŁTN; od 1994 czł. The New York Academy of Sciences. Kształcenie kadry naukowej: prom. 11 dokt., opieka nad 5 hab. Dydaktyka: chemia bioorganiczna; biochemia; publ.: Ćwiczenia z chemii bioorganicznej (Łódź 1979, współaut.); Ćwiczenia z biochemii (Łódź 1993, współaut.). Odznaczenia i nagrody: 1976 Złoty Krzyż Zasługi; 1985, 1987, 1991, 1993, 2000 117 nagrody resortowe; 1986, 1987, 1991, 1996, 1999, 2000 Nagrody Rektora Uczelni; 1989 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 1992 Medal im. Henryka Jordana; 1995 Medal imienny „Za Zasługi dla Uczelni”; 2000 Medal KEN; 2002 Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski; 2009 Medal Tow. Przyjaciół Nauk Poznańskich, 2010 Medal imienny „Za Zasługi dla UM w Łodzi”; 2014 Medal Tow. Chorób Metabolicznych; 2016 Medal im. Fredericka Bantinga. Inne: 1970–1976 prowadzenie w klubach studenckich audycji muzycznych, których celem było przybliżenie młodzieży muzyki klasycznej; 1982–2001 20 razy, gł. jako czł., ale także przewodn. lub wiceprzewodn., brał udział w 9 senackich komisjach powołanych przez Rektora uczelni: ds. nauczania i wychowania, ds. młodzieży, ds. odznaczeń, ds. nagród dla nauczycieli akadem., ds. nauki i współpr. z zagranicą, ds. nadzoru nad wykonywaniem doświadczeń na ludziach, ds. rozwoju kadry nauk., ds. wydaw. nauk., ds. wyjazdów zagr. Hobby: muzyka klasyczna. Bibliografia podmiotowa w wyborze: dorobek nauk.: Związki fosforowe erytrocytów w gruźlicy (Łódź 1967, współaut.); Badania nad biosyntezą deoksynuklotydów w mitochondriach (Łódź 1980); 109 art. nauk. publ. gł. w: „Acta Biochimica Polonica”, „Animal Genetics”, „Acta Virologica”, „Biochemistry”, „Enzyme”, „Fibrynolyzys”; „Journal Cancer Research”, „Zeitschrift für Naturforschung”, 102 komunikaty nauk., z których 72 przedstawiane były na międzynarod. zjazdach i konferencjach nauk.

 

Żródło: Słownik członków Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2010-2015

 

Drukuj