Aktualności

Pożegnanie - Profesor Jarosław Lewkowski

 

Jarosław Aleksander Lewkowski, syn Kazimierza i Jadwigi z d. Piaseckiej, urodził się 12 grudnia 1966 roku w Łodzi. Świadectwo dojrzałości uzyskał w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Emilii Sczanieckiej w Łodzi. W roku 1985 rozpoczął studia na ówczesnym Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego na kierunku chemia. Pracę zawodową w Katedrze Chemii Organicznej Instytutu Chemii Uniwersytetu Łódzkiego rozpoczął 30.12.1988 roku jeszcze w trakcie IV roku studiów. Tytuł magistra chemii uzyskał w 1990 roku a w 1996 roku stopień doktora nauk chemicznych. Pracę magisterską i doktorską wykonał pod kierunkiem prof. dr. hab. Romualda Skowrońskiego.
W latach 1990–1997 pracował w Katedrze Chemii Organicznej Uniwersytetu Łódzkiego na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta (1997–2005). Stopień doktora habilitowanego nadany przez Radę Wydziału Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego uzyskał w 2005 roku za rozprawę pt. „Badania w dziedzinie aminofosfonowych i aminofosfonawych pochodnych furfuralu, ferroceno- -karbaldehydu i aldehydu tereftalowego”. W 2006 roku został awansowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Łódzkiego. W kwietniu 2019 roku otrzymał tytuł profesora. Odszedł przedwcześnie 29 listopada 2019 roku.

Obszarami zainteresowań naukowych Profesora były: synteza asymetryczna, chemia związków furanu, chemia związków fosforoorganicznych ze szczególnym uwzględnieniem syntezy i konwersji układów aminofosfonowych i amino- -fosfinowych, chemia chemioterapeutyków przeciwnowotworowych, selektywne utlenianie związków organicznych oraz chemia i mechanizm działania herbicydów.

Działalność zagraniczna profesora Jarosława Lewkowskiego była powiązana z takimi ośrodkami jak: Université Claude Bernard Lyon 1, (UCBL, 1991–1997, G. Descotes,  L. Cottier, Lyon, Francja), École Nationale Supérieure Agronomique de Toulouse (NSAT, 1993–1994, Gaset, L. Rigal, Tuluza, Francja), Universite de Poitiers (1993, B. Beden, Poitiers, Francja), École Nationale Supérieure de Chimie de Montpellier (ENSCM,  1994–1997, H.-J. Cristau, J.-L. Pirat, Montpellier, Francja), Université de Rennes 1  (1998–2001, J. Mortier, M. Vaultier, Rennes, Francja), BP Biofuels San Diego (12.2010–06.2011, M. Słupska, San Diego CA USA), Universite de Pau et des Pays de l’Audour (UPPA, 2012–2016, A. Chrostowska, Francja), Heinrich Heine Universität Düsseldorf (HHU, 2016–2017, G. Hägele, Düsseldorf, Niemcy). W kraju prowadził ożywioną współpracę  z grupą badawczą z Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza  w Częstochowie (J. Drabowicz, P. Rychter, T. Girek, R. Biczak).

Był promotorem pięciu prac doktorskich, których autorami byli: dr Rafał Karpowicz (2011), dr Marek Dzięgielewski (2013), dr Agnieszka Matusiak (2015), dr Paweł Tokarz (2015) oraz dr Marta Siedlarek (2019).

Profesor Lewkowski w latach 2010-2019 był członkiem Zarządu Oddziału Łódzkiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego w tym przewodniczącym Oddziału w latach 2013-2019 (dwie kolejne kadencje). Był członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego związanym  z Wydziałem III - Wydział Nauk Matematyczno-Przyrodniczych, w którym od 2013 roku przewodniczył Komisji Chemicznej, od 2016 roku pełnił funkcję wiceprzewodniczącego  a ostatnio przewodniczącego Wydziału III.

Znał biegle w mowie i piśmie język angielski i francuski oraz słabiej język niemiecki  i rosyjski, co pozwalało na aktywny udział w pracach rad redakcyjnych kilku czasopism naukowych: Arkivoc; Journal of Chemistry; Mediterranen Journal of Chemistry; Phosphor, Sulfur, Silicon and the Related Elements.

Prof. Lewkowski łączył talent z pracowitością, był erudytą czemu dawał wyraz w swoich kwiecistych wypowiedziach prowadząc wykłady i zabierając głos podczas Rad Wydziału Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. Był nauczycielem akademickim  i popularyzatorem nauki z zamiłowania, prowadził wykłady i warsztaty chemiczne dla młodzieży, między innymi w ramach Akademii Ciekawej Chemii funkcjonującej na Wydziale Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. Dla członków swojego zespołu był nie tylko szefem, ale także przewodnikiem i przyjacielem. Zawsze potrafił znaleźć czas dla każdego współpracownika, wdając się w długie dysputy na tematy naukowe i społeczne. Swoim wychowankom pozwalał na dużą dozę swobody naukowej, ucząc przy tym samodzielności i rozwijania własnych ścieżek kariery naukowej. Żywo interesował się każdym eksperymentem przeprowadzonym w laboratorium i umiejętnie nakierowywał na prawidłową interpretację otrzymywanych wyników.

Działalność prof. Jarosława Lewkowskiego została ostatnio uhonorowana Nagrodą Rektora Uniwersytetu Łódzkiego (2018) a wcześniej odznaczeniami, m.in.: Złotą Odznaką Uniwersytetu Łódzkiego (2011), Medalem Srebrnym za Długoletnią Służbę (2012), Medalem „Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwu i Nauce” (2018).

Profesor Jarosław Lewkowski był życzliwym, tolerancyjnym, pogodnym człowiekiem z wieloma otwartymi planami na przyszłość. Z odejściem Profesora w wieku niespełna 53 lat środowisko akademickie poniosło ogromną stratę.

Andrzej Jóźwiak, Rafał Karpowicz, Paweł Tokarz

 

Źródło: Sprawozdania z Czynności i Posiedzeń Łódzkiego Towarzystwa Naukowego 2019

 


 

 

Z głębokim smutkiem zawiadamiamy, że zmarł

 

prof. dr hab.

Jarosław Lewkowski

Wybitny specjalista w dziedzinie chemii organicznej

 

Nieoceniony Członek Łódzkiego Towarzystwa Naukowego

Członek Zarządu ŁTN

Przewodniczący Wydziału III ŁTN - Wydziału Nauk Matematyczno-Przyrodniczych

 

 

Pogrzeb odbędzie się 5 grudnia br. o godz. 11:15

na Cmentarzu Rzymskokatolickim przy ul. Ogrodowej 39 w Łodzi

 

Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składają

Prezes, Zarząd i cała społeczność Łódzkiego Towarzystwa Naukowego

 

 

Jarosław Aleksander Lewkowski urodził się 12 grudnia 1966 r. w Łodzi. W roku 1985 rozpoczął studia w Uniwersytecie Łódzkim na kierunku chemicznym. Na IV roku studiów rozpoczął pracę na stanowisku pomocy technicznej (1988–1990) w Katedrze Chemii Organicznej UŁ. Tytuł magistra chemii uzyskał w 1990 roku, a w 1996 − stopień doktora nauk chemicznych. Pracę magisterską i doktorską wykonał pod kierunkiem prof. dr. hab. Romualda Skowrońskiego. W latach 1990–1997 pracował w Katedrze Chemii Organicznej UŁ na stanowisku asystenta, a następnie adiunkta (1997–2005). Stopień doktora habilitowanego uzyskał w UŁ w roku 2005 za rozprawę pt. Badania w dziedzinie aminofosfonowych i aminofosfonawych pochodnych furfuralu, ferrocenokarbaldehy-du i aldehydu tereftalowego. W 2006 roku został awansowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego Uniwersytetu Łódzkiego.  W kwietniu 2019 r. otrzymał tytuł profesora zwyczajnego.

 

Drukuj