Profesor Kazimierz Kopias (1938-2022)
Urodził się 30 kwietnia 1938 r. w Chechle koło Pabianic. Po ukończeniu Liceum Ogólnokształcącego im. Jędrzeja Śniadeckiego w Pabianicach, rozpoczął studia na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej, otrzymując w 1962 r. dyplom magistra inżyniera.
W ciągu dwóch kolejnych lat pracował w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego „LIDO” w Łodzi na stanowisku kierownika działu postępu technicznego, a następnie w Zakładach Przemysłu Dziewiarskiego „SIRA” w Sieradzu na stanowisku kierownika działu rozliczeń materiałowych.
W październiku 1964 r. został przyjęty na studia doktoranckie przy Katedrze Dziewiarstwa Politechniki Łódzkiej. W tym okresie ukończył kurs pedagogiczny, w roku 1965/1966 prowadził wykłady z „Podstaw dziewiarstwa” na studium zaocznym w Bielsku, a w latach 1966/1967 i 1967/1968 - na studiach wieczorowych. W 1968 r. prowadził wykłady i ćwiczenia z „Technologii dziewiarstwa” w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych.
Po zakończeniu studiów doktoranckich został zatrudniony w Katedrze Dziewiarstwa PŁ (w październiku 1968 r.) na etacie starszego asystenta; w roku 1969 uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, a stopień doktora habilitowanego w zakresie Mechanicznej Technologii Włókienniczej otrzymał w czerwcu 1979 r.
Tytuł profesora nadano mu w roku 1992. Od roku 2000 do przejściu na emeryturę w roku 2014 pracował na stanowisku profesora zwyczajnego, pełniąc do roku 2008 funkcję kierownika Katedry Technologii i Budowy Wyrobów Dziewiarskich.
Jego działalność naukowa obejmowała problematykę Mechanicznej Inżynierii Włókienniczej, a w niej analizę procesu dziania na osnowarkach i badanie współzależności między struktura dziany a jej własnościami, badania nad nowymi wysokowydajnymi technologiami wyrobów dziewiarskich. Do ważniejszych osiągnięć należy zaliczyć opracowania zmierzające do minimalizacji sił w nitkach osnowy na podstawie analiz modelowych i badań eksperymentalnych. Jak również opracowanie nowych technologii na maszynach włókienniczych według własnych oryginalnych rozwiązań konstrukcyjnych a wyniki czterech prac badawczych zostały zastosowane w praktyce przemysłowej w kraju. Jego oryginalna technologia dziewiarska znalazła zastosowanie również za granicą.
Był autorem 20 patentów dotyczących nowych koncepcji maszyn dziewiarskich oraz krosien. Napisał sześć monografii w tym dwie jako współautor przy czym dwie opracowane są formie multimedialnej. Był także współautorem dwóch skryptów. Opublikował 61 artykułów naukowych w czasopismach krajowych i zagranicznych oraz wygłosił 45 referaty na konferencjach. Wypromował 4 doktorów oraz prowadził około 160 prac dyplomowych.
W latach 1970-2010 był współorganizatorem 5 konferencjach Komisji ds. Jakości (sekretarz naukowy); 2 konferencjach IMTEX (sekretarz naukowy); 9 konferencjach dziewiarzy Knitt Tech ( przewodniczący komisji nauki).
W czasie swojej pracy w Politechnice Łódzkiej pełnił wiele funkcji:
w latach 1984-1990 - przedstawiciel młodych pracowników nauki w Radzie Wydziału Włókienniczego,
1990-1996 - dziekan Wydziału Włókienniczego;
1998-2008 - kierownik Katedry Dziewiarstwa,
1997-2000 - kierownik Studium Specjalnego „Universite de la Mode”,
1996-2008 - przedstawiciel samodzielnych pracowników nauki w Senacie,
1999-2010 - kierownik Senackiej Komisji Wyborczej,
Sprawował także wiele funkcji poza Wydziałem Włókienniczym. W latach 1997-2000 był członkiem Centralnej Komisji ds. tytułów naukowych i stopni naukowych oraz Zespołu ds. oceny projektów badawczych i celowych przy Komitecie Badań Naukowych. Był również członkiem rad Naukowych. COBR Przemysłu Dziewiarskiego, Instytutu Technik i Technologii Dziewiarskich TRICOTEXTIL, COBR Przemysłu Budowy Maszyn Włókienniczych „Wifama”, Uniwersytetu w Libercu, Instytutu Włókiennictwa oraz COBR Maszyn Włókienniczych „Polmatex-Cenaro” pełniąc w dwóch ostatnio wymienionych funkcję przewodniczącego rady naukowej.
Poza Politechniką Łódzką pracował jako główny specjalista w Centralnym Laboratorium Przemysłu Dziewiarskiego (1972-1974) oraz na stanowisku profesora w Instytucie Wyrobów Włókienniczych „Moratex” (1991-1996) Był członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, Polskiej Akademii Nauk Oddział w Łodzi, Akademii Inżynierskiej w Polsce oraz członkiem Międzynarodowej Federacji Dziewiarzy oraz SWP Not.
Za działalność naukowo-dydaktyczną i organizacyjną otrzymał liczne nagrody i odznaczenia:
- 2 nagrody Ministra Edukacji Narodowej
-2 dyplomy Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
- Złoty i Srebrny Medal Brussels Eureka za wynalazki;
- 2 wyróżnienia Łódzkie Eureka za wynalazki
- wiele nagród i wyróżnień J. M. Rektora PŁ
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż zasługi;
- Srebrny Krzyż Zasługi;
- Medal Komisji Edukacji Narodowej;
- Honorowa Odznaka Miasta Łodzi;
- Złote i Srebrne Odznaki NOT i SWP
Prof. Kazimierz Kopias obok wielu dokonań w życiu zawodowym, był także zaangażowany w sprawy lokalnej społeczności sprawując w latach 1999-2007 funkcję radnego. W roku 1980 brał czynny udział w zakładaniu struktur związkowych NSZZ Solidarność na Wydziale Włókienniczym Politechniki Łódzkiej. W roku 2000 był organizatorem współzałożycielem dobrze zorganizowanej struktury pod nazwą Konwersatorium „BÓG i NAUKA”, której celem było wprowadzenie „humanizacji nauki”. W latach 2000-2007 w 22 konwersatoriach (w tym 3 panelowych) wygłoszono 31 referatów o zróżnicowanej tematyce z zakresu filozofii, teologii, etyki oraz wpływu nauki na kwestie światopoglądowe. Otwarte spotkania w ramach Konwersatorium BÓG i NAUKA cieszyły się dużym zainteresowaniem społeczności akademickich.
Prof. Kazimierz Kopias był człowiekiem wielu talentów. Radość i odprężenie znajdował malując pejzaże o pastelowych barwach, rzeźbiąc i wykonując gobeliny o tematyce religijnej, a także pisząc wiersze i pełne humoru zawsze z trafną puentą rymowane fraszki.
ŚP. Kazimierz Kopias do ostatnich chwil starał się zachować pogodę ducha, odszedł w spokoju 29 sierpnia 2022, przygotowany na przejście do domu Pana. Świętej Pamięci profesor Kazimierz Kopias zostawił w nas ślad swojej życzliwości ludzkiej, otwartości, skromności i pokory Wielkiego Człowieka.
W osobie prof. Kazimierza Kopiasa utraciliśmy wspaniałego człowieka, nauczyciela wielu pokoleń dziewiarzy.
prof. Zbigniew Mikołajczyk
Z wielkim smutkiem zawiadamiamy, że w wieku 84 lat zmarł
Profesor dr hab. inż.
Kazimierz Kopias
Wybitny specjalista w zakresie niekonwencjonalnych metod wytwarzania dzianin, tkanin oraz medtekstyliów
Członek Wydziału V Łódzkiego Towarzystwa Naukowego
Członek Komisji Rewizyjnej ŁTN w latach 2012-2015
Dziekan Wydziału Technologii Materiałowych i Wzornictwa Tekstyliów
Politechniki Łódzkiej w latach 1990-1996
Wyrazy głębokiego współczucia Rodzinie i Bliskim Pana Profesora składają
Prezes, Zarząd i społeczność Łódzkiego Towarzystwa Naukowego